ധനവാന്റെ അടുത്തുള്ള ദരിദ്രന്
ഒരു ധനവാന് ഉണ്ടായിരുന്നു. അവന് ചെമന്ന പട്ടും മൃദുലവസ്ത്രങ്ങളും ധരിക്കുകയും എന്നും സുഭിക്ഷമായി ഭക്ഷിച്ച് ആനന്ദിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.
അവന്റെ പടിവാതില്ക്കല് ലാസര് എന്നൊരു ദരിദ്രന് കിടന്നിരുന്നു. അവന്റെ ശരീരം വ്രണങ്ങള്കൊണ്ടു നിറഞ്ഞിരുന്നു.
ധനവാന്റെ മേശയില്നിന്നു വീണിരുന്നവകൊണ്ടു വിശപ്പടക്കാന് അവന് ആഗ്രഹിച്ചു. നായ്ക്കള്വന്ന് അവന്റെ വ്രണങ്ങള് നക്കിയിരുന്നു.
ആ ദരിദ്രന് മരിച്ചു. ദൈവദൂതന്മാര് അവനെ അബ്രാഹത്തിന്റെ മടിയിലേക്കു സംവഹിച്ചു. ആ ധനികനും മരിച്ച് അടക്കപ്പെട്ടു.
അവന് നരകത്തില് പീഡിപ്പിക്കപ്പെടുമ്പോള് കണ്ണുകള് ഉയര്ത്തി നോക്കി; ദൂരെ അബ്രാഹത്തെയും അവന്റെ മടിയില് ലാസറിനെയും കണ്ടു.
അവന് വിളിച്ചു പറഞ്ഞു: പിതാവായ അബ്രാഹമേ, എന്നില് കനിയേണമേ! തന്റെ വിരല്ത്തുമ്പു വെള്ളത്തില് മുക്കി എന്റെ നാവു തണുപ്പിക്കാനായി ലാസറിനെ അയയ്ക്കണമേ! ഞാന് ഈ അഗ്നിജ്വാലയില്ക്കിടന്ന് യാതനയനുഭവിക്കുന്നു.
അബ്രാഹം പറഞ്ഞു: മകനേ, നീ ഓര്മിക്കുക: നിനക്കു ജീവിതകാലത്ത് എല്ലാ സുഖസൗകര്യങ്ങളും ലഭിച്ചിരുന്നു; ലാസറിനോ കഷ്ടതകളും. ഇപ്പോള് അവന് ഇവിടെ ആനന്ദിക്കുകയും നീ വേദന അനുഭവിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.
കൂടാതെ, ഞങ്ങള്ക്കും നിങ്ങള്ക്കും മധ്യേ ഒരു വലിയ ഗര്ത്തവും സ്ഥാപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇവിടെ നിന്നു നിങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കോ അവിടെ നിന്നു ഞങ്ങളുടെ അടുത്തേക്കോ വരാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്ക്ക് അതു സാധിക്കുകയില്ല.
അപ്പോള് അവന് പറഞ്ഞു: പിതാവേ, അങ്ങനെയെങ്കില്, ലാസറിനെ എന്റെ പിതൃഭവനത്തിലേക്ക് അയയ്ക്കണമേ എന്നു ഞാന് അപേക്ഷിക്കുന്നു.
എനിക്ക് അഞ്ചു സഹോദരന്മാരുണ്ട്. അവരും പീഡകളുടെ ഈ സ്ഥലത്തു വരാതിരിക്കേണ്ടതിന് അവന് അവര്ക്കു സാക്ഷ്യം നല്കട്ടെ.
അബ്രാഹം പറഞ്ഞു: അവര്ക്കു മോശയും പ്രവാചകന്മാരും ഉണ്ടല്ലോ. അവരുടെ വാക്കു കേള്ക്കട്ടെ.
ധനവാന് പറഞ്ഞു: പിതാവായ അബ്രാഹമേ, അങ്ങനെയല്ല, മരിച്ചവരില് ഒരുവന് ചെന്നു പറഞ്ഞാല് അവര് അനുതപിക്കും.
അബ്രാഹം അവനോടു പറഞ്ഞു: മോശയും പ്രവാചകന്മാരും പറയുന്നത് അവര് കേള്ക്കുന്നില്ലെങ്കില് മരിച്ചവരില്നിന്ന് ഒരുവന് ഉയിര്ത്താലും അവര്ക്കു ബോധ്യമാവുകയില്ല.
(ലുക്കാ, 16: 19-31)
View Count: 1474.
|